Viva España !

Jawel, daar zijn we dan gearriveerd in Spanje. De rit van Capbreton naar San Sebastian hebben we langs de kustroute gereden ver weg van de tolwegen en ik kan het iedereen aanraden, wat een prachtige rit. Plaatsen als Bayonne, Biarritz en St Jean de Luz trokken aan ons voorbij. De grens zijn we gepasseerd zonder dat we het in de gaten hadden. Omdat je zowel Frans- als Spaans Baskenland hebt is de overgang nogal geleidelijk. Natuurlijk valt de Baskische taal direct op. Geen touw aan vast te knopen! Ik vraag me we af hoeveel "X" en "K' er in de Baskische versie van Scrabble zitten en wat hun waarde is. Struikel je in het Nederlands over de "SCH" en de rollende "R", in Baskenland breek je je huig over de "X" en "K". Na een rit van zo'n 2 uur rijden we de boulevard van San Sebastian of Donestia (Baskisch) op met aan ene kant van de baai Mt. Urgull, met daarop het Jezusbeeld zoals in Rio de Janeiro en aan de andere kant Mt. Igeldo. Hier bovenop Mt. Igeldo bevindt zich onze camping voor de komende dagen. Na een pittige klim hebben we onze camper geparkeerd en is het tijd voor een iets verlate lunch. Na de lunch een kleine siësta en vervolgens relaxen bij het zwembad. Na de borrel hebben we een lekkere wandeling gemaakt alvorens we in het restaurant op de camping een heerlijke maaltijd met een rood Spaans wijntje erbij hebben genuttigd. Groot was de schok toen we voor het totale bacchanaal € 39 moesten neer tikken. Dat is nog geen 20 scheer de neus! Nog bijkomend van de financiële schok praten we nog wat na over de dag(en) achter ons en kijken vooruit naar morgen. Dan gaan we de toerist uithangen in San Sebastian. Bij de ingang van de camping stopt bus 16 die ons in een half uur naar het centrum brengt. Boodschappentassen mee voor al die souvenirs!

Buenas noches hasta mañana

De Basken genoten onder de Franse en Spaanse koningen vaak een grote mate van autonomie. Deze autonomie werd door de eeuwen heen steeds meer aangetast, totdat het gebied geheel geïntegreerd was in de Franse en Spaanse staat.

Binnen de Tweede Spaanse Republiek verkregen de Basken grote autonomie onder hun president Aguirre. Onder het bewind van Franco werden zij sterk onderdrukt en als reactie hierop ontstond uiteindelijk de gewapende afscheidingsbeweging ETA, met als politieke tak Batasuna. Onder koning Juan Carlos kreeg de Spaanse regio Baskenland meer autonomie. Het autonomiestatuut van Baskenland maakt het Navarra uitdrukkelijk mogelijk zich bij Baskenland aan te sluiten, maar deze provincie heeft hier geen gehoor aan gegeven.

De autonomie maakte geen einde aan de terreur van ETA, en daar kwam in de jaren '90 ongeorganiseerd straatgeweld bij, de kale borroka. 

Er is door Juan José Ibarretxe, een voormalig Baskisch regeringsleider, in 2003 een plan opgesteld (het "plan-Ibarretxe") om uit de politieke impasse te geraken. Dit plan gaf Baskenland meer autonomie ten opzichte van Spanje. Ibarretxe pleitte voor een vrije associatie van Baskenland met Spanje, waarbij Baskenland grotendeels zelfstandig zou worden, maar in associatie met Spanje, en dus er deel van zou blijven uitmaken. Het plan werd door het Baskische parlement goedgekeurd (o.a. door Ibarretxes partij, de EAJ/PNV), maar in het Spaanse parlement met grote meerderheid verworpen. Ook de toenmalige Spaanse minister-president Zapatero stond negatief tegenover het plan.

Door het afbrokkelen van de maatschappelijke steun voor de gewapende strijd voor onafhankelijkheid, en het krachtige politie-optreden, waren er in het eerste decennium van de 21e eeuw steeds minder geweldplegingen uit naam van de onafhankelijkheid. In maart 2006 kondigde ETA een wapenstilstand af en in oktober 2011 legde de beweging eenzijdig de wapens neer. Hiermee kwam er ook een einde aan het straatgeweld.