Hallo Faeröer…

Hier weer een teken van leven van Lettie en Mike. Dit keer vanaf de Faeröer Eilanden. Gisterochtend namen we afscheid van IJsland en reden we de camper rond 10 uur aan boord van de MS Norröna. De zon scheen en het Lidodek zat vol met zonaanbidders. Nog een laatste blik op IJsland want eenmaal uit de haven kwamen we in een mistbank terecht die tot aan Tórshavn om het schip heen lag. De kans om walvissen te spotten was nihil. Het was relatief rustig aan boord en er gebeurde eigenlijk niets. Heerlijk om dat spannende boek uit te lezen. We hebben de Cormoran Strike detectives van Robert Galbraith bij ons. Robert Galbraith is een pseudoniem van J.K. Rowling (Harry Potter). En ook hier schrijft zij verslavend spannende verhalen die zich voornamelijk afspelen in Londen. Een aanrader! Om vijf voor vijf werden we opgeschrikt door de omroepinstallatie. Of alle deelnemers van de ANWB-reis (we zijn er bijna) zich om 5 uur willen melden voor het diner buffet in de Norröna lounge op dek 6. Lettie en ik keken elkaar aan en zijn met ons bord in de rij gaan staan (haha). Nadat wij in de Diner een eenvoudige edoch voedzame maaltijd hadden genuttigd zijn we naar onze hut gegaan om toch maar een paar uurtjes te gaan slapen. Om 1:30 uur zou de wekker gaan en om 2 uur moesten we de kamer uit. Ik weet niet hoe het bij jullie zit maar als je extra vroeg naar bed gaat en weet dat je er om een belachelijke tijd uit moet… dat wordt niets! We waren blij toen het 1:30 uur was en we eruit mochten. Een kopje koffie en om 3 uur mochten we naar het autodek. Nou heb ik wel eens zo’n nachtmerrie dat jouw camper vooraan staat, de klep omlaaggaat en dat de camper niet wil starten (hebben we echt meegemaakt toen we een aantal jaren geleden met de veerboot in Dover aankwamen brr...). Vanmorgen stond er een camper pontificaal vooraan en geen bestuurders in zicht. Toch wel een zielig gezicht zo’n leeg ruim met in het midden een verlaten camper. Of de eigenaar nog op tijd is komen opdagen… daar kunnen we slechts naar gissen. Een colonne campers reed om 3 uur door Tórshavn naar de plaatselijke camping. Deze was geheel voorzien op een nachtelijke invasie en na een knappe logistieke operatie lagen de beide wereldreizigers om 3:30 uur op één oor in hun Hymertje.

Dezelfde ochtend, het was inmiddels 9:00 uur, was het een drukte van jewelste op de camping. Vroege vogels waren al gevlogen, mensen liepen af en aan naar het sanitair en onze beide wereldreizigers draaiden zich nog een keertje om. Om 10 uur gingen de luiken open en kwam er leven in die luie lichamen. 

Al eeuwenlang heeft de camping en het kamperen dat stempel “in de regen met je pleerol onder de oksel naar het toilet”. Tegenwoordig is het meer nonchalant met je chemisch toilet (of zoals Kees van Kooten dat zo mooi beschreef: een koffer met poep) zeulen over het terrein en deze zo discreet mogelijk legen. De toiletrol is vandaag de dag een vast onderdeel van het sanitair aanbod althans…Een paar dagen geleden wandelde ik rustig naar een afgelegen toiletgebouw voor wat tijd voor mezelf. Nadat die tijd voorbij was en ik naar de wc rol houder greep (zo’n grootindustrieel geval met meerdere rollen) moest ik tot mijn ontzag constateren dan ik slechts de wc-rol voelde. Angst maakte zich van mij meester maar ook in deze gemoedstoestand verscheen er geen papier op de rol. Lettie zat 100 meter verder in de camper te lezen dus vanuit dat kamp hoefde ik ook geen redding te verwachten. Het damestoilet… wellicht was hier nog papier voorhanden? Schuw keek ik om de deur en hoorde geen geluiden bij het damestoilet. Met de broek op de knieën wisselde ik snel van geslacht en tot mijn grote vreugde was het toiletpapier hier ruimschoots voorhanden. Wijze les “Grasshopper” check even voordat je gaat zitten. Zo, na deze mijmering over tot de orde van de dag.

Nadat de financiën met de campingeigenaar waren afgehandeld leek het ons leuk om terug naar Tórshavn te rijden en bij de VVV wat informatie op te vragen over de eilanden en ergens lekker te ontbijten. Nadat de camper een parkeerplaats had gevonden liepen we Tórshavn in. Dit kleinste hoofdstadje van Europa dat wel onder het Deense koningshuis valt lijkt heel erg op Kopenhagen (maar dan kleiner). De ministeries zijn gevestigd in het historische gedeelte van de stad. Een beetje zoals ons Binnenhof. Een leuke wandeling die ons via de VVV bij een leuk koffiehuisje bracht waar niet alleen een heerlijk ontbijt werd geserveerd maar ook een heerlijk kopje koffie. Na het ontbijt zijn we in de camper gestapt en hebben een mooie toer gemaakt over 3 van de vele eilanden. Streymo, Eysturoy en Bordoy gleden onder de banden door. Ik zal niet alle dorpen/steden doornemen maar één wil ik toch even noemen. Op Bordoy ligt de stad Klaksvik. Nou en hoor ik u zuchten. In Klaksvik staat de bierbrouwerij van Faeröer en bij Föroya Bjór kunnen een goed potje bier brouwen. Tijdens onze reizen zijn we vaak op zoek naar dat ene brouwsel dat onze smaakpapillen doet juichen en ook deze reis hebben we een winnaar gevonden. Nordic Cider, Tuborg, Classic, Gull, Boli en Der Kaiser uit Husavik waren prima pilsjes maar van Black Sheep worden we allebei blij. Een mooie amber gekleurde Ale met een volle iets bittere afdronk. In Klaksvik hebben we ook heerlijk geluncht met een klein glaasje bier erbij. Er moest tenslotte nog gereden worden. Vanuit Klaksvik reden we over mooie maar erg smalle bergweggetjes naar onze eindbestemming voor vandaag Gjógv. Ja, deze tongbreker is bijna niet uit de keel te krijgen. Je spreekt het uit als “spruitje” … maar dan anders! (hihi) Gjógv is het meest gefotografeerde dorp van de Faeröer. Het heeft iets weg van Giethoorn. Ook hier lopen weer die “Do It Yourselfies” rond. Een mooie camping aan het water en jawel met nog een week voor de boeg moest er nog een laatste was gedaan worden. Lettie werd bijkans gek toen ze de mooie Miele witgoed combinatie zag en kon niet stilzitten totdat de onderbroekjes in het sop ronddraaide. Na de huishoudelijke taken hebben we een mooie wandeling gemaakt en hebben van bovenaf de klif mooie kiekjes voor jullie gemaakt. Bij terugkomst heeft Lettie een lichte tonijnsalade gemaakt die met een koude Black Sheep (Als je bij de brouwerij langs gaat moet je wel een voorraadje meenemen) heerlijk smaakte. Vanavond hopelijk een ongestoorde nacht.

Godnat