Veel rustiger gaat het niet worden…

Vanmorgen na de gebruikelijke rituelen zijn we iets zuidelijker gereden. Een kleine 70 km naar de volgende bestemming Reykhólar in het zuiden van de Westfjords. Een plaatsje dat volgens de boekjes voor “elk wat wils” heeft. Rond 12 uur arriveerden we ter plaatse en wij op zoek naar dat “elk wat wils”. Ach ik zal jullie de details besparen maar als je rust wilt dan ben je hier aan het goede adres. De camping is netjes en zoals dat hier hoort direct aan het zwembad. Na een korte wandeling door het dorp alwaar we de nodige boodschappen hebben gedaan voor de Risotto die kokkie Mike op het menu voor vanavond heeft gezet besluiten we te lunchen. De broodrooster is iets te enthousiast zodat de hele camper naar aangebrand brood ruikt. Even twee deuren tegen elkaar open en probleem ook weer opgelost. Na de lunch hebben we een heerlijke wandeling gemaakt. De camping ligt aan een prachtig wandelgebied met een aantal uitgezette routes. Rondom ons heen zien we rookpluimen uit de grond komen en wat blijkt: we zitten boven een vulkanisch gebied. Tijdens de wandeling zagen we dan ook deze zwavelbronnen pruttelen. Onderweg vonden we een vogelobservatiehuisje waar we na een kwartier koekeloeren nog geen levend wezen hebben gezien. Terug van de wandeling was het tijd voor het zwembad. Lettie trok haar baantjes en Mike lag langzaam te garen in de hot-tubs. De klok naderde 5 uur en dus…. borreltijd! De zon had zich meester van de bewolking gemaakt en zo was het buiten goed toeven. We zijn trouwens de enige op de camping. Ook hier rust!

Kokkie Mike deed ondertussen de mise en place voor de risotto. Champignons, broccoli, een uitje en een teentje knoflook werden gesneden en een half uurtje later zaten de lekkerbekken te smullen van een voedzame maaltijd. Na de afwas liepen we nogmaals naar de zwavelpot om met de drone een mooie film te maken. Ik ben er best een beetje trots op. De vogels waren iets minder enthousiast. Luid kwetterend vielen ze de drone aan en om ze niet verder te frustreren hebben we de drone maar weer ingepakt. Kopje koffie, verslagje schrijven en dan het bedje in. Morgen rijden we verder zuidwaarts en naderen we Reykjavik. 

Slaap lekker!