The Highlands

Na het ontbijt reden we rustig richting Egilsstaðir zo’n 30 km verderop en daarmee is onze cirkel rond. Bijna 3 weken geleden zijn we bij de start van onze rondreis hier ook langsgereden en morgen rijden we er nog één keer langs als we naar Seyðisfjörður rijden waar we donderdagochtend de veerboot nemen naar de Faeröer eilanden. In Egilsstaðir reden we in zuidwestelijke richting langs Lagarfljót een langwerpig meer dat door één van de natuurparken van de Vatnajökull loopt. Halverwege ligt Hallormstadakögur, een gat in de weg maar heeft wel twee campings en die gaan we vanavond aandoen. Verder doorrijdend kruisen we via een dam het meer en komen bij Snæfellsstofa uit. Ook dit is niets meer dan een boerderij en een Visitorscenter. Een prachtig gebouw geheel vervaardigt van beton en hout. De aardige medewerker gaf ons een paar goede tips om in de omgeving te gaan doen. Het eerste was het bekijken van de Hengifoss. De op twee na hoogste waterval van IJsland en dat hebben we geweten. Een wandeling van 2 km bergopwaarts met een pittig stijgingspercentage en 2 km in vrije val naar beneden. Maar het resultaat bovenop was prachtig. Hengifoss bestaat uit twee delen waarbij ik het onderste gedeelte eigenlijk het mooiste vind. Prachtige basaltrotsen vormen het decor van deze waterval. Eenmaal beneden was het tijd voor koffie met een koekje erbij. Een wat ongelukkige wandelaar was gevallen en we konden onze EHBO kist gebruiken om het leed wat dragelijker te maken.

Vanuit Hengifoss loopt een steile weg (12%) het dal uit omhoog. Normaal zou ik deze weg niet gekozen hebben niet wetende wat voor soort weg het is en of je een 4x4 aandrijving nodig hebt. Gelukkig had de medewerker van het Visitorscenter ons geadviseerd deze route toch te nemen. Na een fikse klim kwamen we op een vlak terrein terecht waar weinig vegetatie was. De Hooglanden worden ze genoemd. Na zo’n 30 km zouden we bij Laugarfell uitkomen waar heerlijke natuurlijke baden waren. Na de flinke wandeling naar de Hengifoss wilden we onze spieren dit genot wel bieden. Na een half uur rijden door een verlaten landschap zagen we een bord met Laugarfell erop. Linksaf en 2 km over een gravelweg. Nog steeds niets te zien. Nou ja, in de verte zagen we een gebouwtje liggen. Na een behoedzame afdaling arriveerden we bij dat huisje en ja, hoor na het neertellen van ISK 1500 p.p. en de verplichte douche mochten wij de baden (38 en 41 graden) betreden. Een waar genot en de weg erheen meer dan waard. Na een half uur waren we medium rare en besloten we de baden te verlaten. Het restaurant had een lekkere “sweet potato soup” op het menu en omdat we de lunch enigszins hadden verwaarloosd ging de pittige soep met een paar sneetjes stevig IJsland brood erin als “Gods woord in een ouderling”. Met een volle buik reden we over dezelfde weg terug. Halverwege ontdekte Lettie rendieren. Rudolf en zijn makkers liepen lekker te grazen maar keken wel wat verstoord toen we de camper langs de weg stilzetten voor een kiekje. Om exact 5 uur arriveerden we op de camping en dat betekent “Borreltijd”! De zon scheen heerlijk en gehuld in slechts een korte broek en T-shirt absorbeerden we de warmte onder het genot van een biertje en wat chippies. Na een half uur trok er toch weer bewolking voor de zon en dan is het met maar 15 graden toch wel frisjes. Gelukkig is het in de camper behaaglijk. 

Cheerio!